Ketting Vos, 27 september 2008

[Tincu]

Bij de laatste vos werd Edwin benaderd om een verslag te schrijven, maar dit werd mij dus mooi in de schoenen geschoven. De volgende keer toch maar op de klompen vossen net als sommige andere vossenjagers denk ik zo.

Wel hoe de voorbereiding gaat als “Veluwse” vossenjagers:
Vrijdag avond bij Arie geweest maar het bleek dat hij niet mee kon, hierdoor stond ik voor de beslissing doe ik wel of niet mee. Na een avond dubben toch maar de moed bijeengeraapt en s’morgens voor de radio markt mij toch nog maar op gegeven, het was toch een kettingvos dus ik dacht zo dat moet alleen ook lukken.
Op de radiomarkt nog enkele mede vossers uit het noorden te hebben gezien en gesprokken afscheid genomen tot de avond van het vossen.

In de middag werd ik gebeld door Edwin met de vraag of ik nog naar de Noordse Vos ging, waarop ik zei dat ik me net had aangemeld. Hij vertelde dat zijn bakkenist zich had afgemeld. Dus hebben we besloten dat het toch gezelliger is om dan maar samen te gaan.
Zoals afgesproken arriveerde Edwin hier mooi op tijd 18:15 uur gauw even mijn gebruikelijke apparatuur in geladen voor het geval dat ik niet aan zijn apparatuur kan wennen. (je bent tenslotte toch aan je eigen spullen gewend)
Na een gezellige rit en ook nog Robin en Mandy te hebben gehoord (we kwamen er helaas niet binnen met 4 watt) waren we aangekomen op het beginpunt van de Noordse Vos, zag ik gelijk dat ik een drietal personen niet zag. Bleek dat die de eerste vos stonden. Na de administratieve afhandeling konden we klok slag 19:30 uur vertrekken want het signaal stond er al op.

De rit ging richting Wolvega, want vandaar kwam het signaal. Helaas zoals het al zou vermoeden is de bijrijder aan zijn eigen apparatuur gewend en zijn we een weg te vroeg ingeslagen welke dood lopend was dus weer terug met extra km op de teller. Dan maar de volgende pakken welke wel bij de vos eindigde (Klaas, Kor en Freddie).

Na uiteraard weer het nodige geklets op naar de volgende. Ook deze werd weer uitgepeild door ons en kwamen uiteindelijk uit bij (Henk en Vincent). Deze vossen waren toch wel erg fanatiek bezig geweest niet alleen de auto gecamoufleerd maar ook nog van het enige gras voorzien. Ha ha ha mooi gezicht maar de meter liegt niet.

Nadat iedereen ook hier zich had gemeld konden we naar de volgende vossen (Jan en Jans) Deze hadden voor sommigen onder ons een goed plekje gezocht en lieten zich dit ook goed smaken.Wij eten soms tijdens de rit naar de vos maar goed het was ook hier weer een gezellige bedoeling.

De vierde vos werd aangewezen en de pieper werd in de andere auto geplaatst meer zal ik er maar niet meer over zeggen! dan dat het werkt. Nadat ook dit signaal in de lucht zat gewoon nog even blijven kletsen want het leek wel spits uur de vossen jagers stonden in de file op de parkeerplaats is trouwens weer eens wat anders dan op de snelweg.
Na een rondje te hebben gedraaid en richting te hebben bepaald vol goede moed op weg.
Bij het naderen van de vos toch nog iets te ver doorgereden maar na een rondje wist ik niet meer of die links of rechts stond maar goed nog maar een extra rondje op de parkeerplaats van een sport complex bleek dat de vos (Erik en Henk) hier tegen over te vinden was.

Vervolgens waren Bertina en Wibo aan de beurt om vos te staan. Maar goed zoals gebruikelijk hebben ze altijd iets bijzonders het was iets verder als normaal, 16,2 km bleek uiteindelijk. Dit was echter wel in ons voordeel want met onze Wilson 1000 op 2,5 m spoel hoogte konden wij het signaal gelijk al ontvangen. Zo ook andere vossers, wat natuurlijk uitnodigt voor de vossers die nog geen signaal horen hier maar achter aan te rijden. Dit is een reden dat wij niet gelijk beginnen te rijden. Maar goed soms moet je het slim spelen het blijft tenslotte maar een spel. Na aankomst bij de laatste vos bleek dat wij maar 100 meter rondjes hadden gedraaid zo weinig verschil bleek er in te zitten, en blijkt dat hoe verder de avond vorderde hoe meer men aan andere apparatuur kan wennen. Na afloop van de vossen jacht nog even gezellig zitten na kletsen over bepaalde zaken in een klein cafeetje ergens in Elsloo.
Laten we maar zeggen de diehards. En tegen 1 uur vertrokken vanuit de middel of nowere naar huis met behulp van “Ingrid” want we hadden zelf geen idee waar we waren. Na een ritje met toch nog wel enige mistbanken weer veilig thuis afgezet.
En voor nu oogjes dicht en snaveltjes toe

Appe-tjow en goed goan vanaf de “Veluwe”
Ed en Edwin

Foto's en de uitslag staan op de site