We waren dit jaar eigenlijk wat aan de late kant met vergaderen over de Eindejaars Vos 2008. We hadden nog zo'n anderhalve maand de tijd om alles van A tot Z te bedenken en regelen. Ik zal niet in details treden hierover.. je weet nooit waar "afgeschafte" ideeeen nog goed voor zijn in de toekomst. Puntje bij paaltje; Jan wilde gericht gaan zitten. Das leuk, maar we hebben geen richter. Een richter lenen was natuurlijk geen optie, dat werd dus speuren op de bekende aanbod sites.
Er moest natuurlijk ook een lokatie gezocht worden. Aangezien we niet heel veel vertrouwen in het Nederlandse weer hebben (hoewel we eigenlijk nog maar 1 keer in al die jaren dat we vossen regen hebben gehad) wilden we proberen om onderdak te vinden. Na een tijdje brainstormen trokken we de stoute schoenen aan en vroegen aan een kennis of we bij zijn schoonouders terecht konden in de paardenbak. Enige telefoontjes later hadden we een afspraak gemaakt met de familie v.d Wier, 2 weken later konden we kennis maken en rondkijken om te zien wat mogelijk was. En het was wat!!
Ok, we hadden dus een lokatie, maar wat wilden we daar? Diverse activiteiten passeerden de revue.. we hebben het maar gelaten bij "Muziek met DJ Jans", " Jan zijn Hamburger en worsten tent", "Speciale fotoshoots van Miss Mini" en Rubber Duck verteld uit eigen werk". Koffie, thee, chocomel en snert zouden natuurlijk ook aanwezig moeten zijn, dus dat werd ook op het lijstje bijgeschreven.
De richter had Jan inmiddels aangeschaft, na een klein testje wisten we nog steeds niet of het nou een moeilijke of makkelijke vos zou worden.. nou jah.. leuk zou het wél worden.
Een week voor de vossenjacht, er waren (nog maar?) 14 aanmelders. Erg netjes als je bedenkt dat er samen met ons nog 3 vossenclubs een vossenjacht hielden. Maar die laatste week (zoals alijd
) melden zich nog 5 equipes aan, 19 auto's zouden ons gaan zoeken. Een aantal wat onze verwachting zeker te boven ging!
Dinsdag avond kregen we visite, er werd natuurlijk over de vossenjacht gepraat en het feit dat er geen prijzen zouden zijn dit jaar. Dat kon niet, vond Rene, er moesten prijzen komen, hij zou ze sponseren. Jah leuk en aardig allemaal, maar we hadden nog maar 1 dag om dat te realiseren, de dag voor kerst. De volgende ochtend meteen de lokale sportprijzen boer gebeld, en we konden nog terecht maar dan moesten we meteen komen. Snel een tekstje voor op de bekers verzonnen en een paar mooie prijzen uitgezocht. We konden ze dezelfde middag nog ophalen. Dat was gelukkig weer geregeld!
Zaterdag 27 december, de dag van de waarheid. Om 8 uur waren we opgestaan om alles wat we mee moesten nemen in de auto en aanhanger te proppen. Nog snel even de bestelde boodschappen gehaald, getankt en gepint. Om half 11 konden we vertrekken, op naar Drachten waar we de statafels gehuurd hadden. Van Drachten konden we door naar Boerakker naar de familie van der Wier. We werden vriendelijk verwelkomd door Lexus (de hond).
Het opbouwen kon beginnen. De richter werd inelkaar geschroeft en in de mast gezet, paar schoorlijntjes eraan en er kon niets meer mee gebeuren. Ook de paardenbak werd ingericht, de heaters getest en de versiering opgehangen. Na een bakje koffie klopten we ons op de schouder dat we het goed gedaan hadden. Tijd om de laatste boodschappen te doen en de Noordse Vos wegwijzers te plaatsen (helaas heeft niet iedereen ze gezien). We moesten natuurlijk ook nog even wat eten, maarom nu meteen aan de hamburgers en snert te beginnen vonden we niet zo'n geweldig plan, dus hebben we de plaatselijke snackbar maar opgezocht (als of het een verschil maakt
)
Inmiddels was het half 7, nog een uur te gaan. We hebben deze tijd gevuld met het perfectioneren van de inrichting en de aparatuur. Maar goed ook, want beide lampen lineairs die we mee hadden bleken problemen te hebben. Gelukkig hadden we het oude vertrouwde transistor lineairtje nog in de vossenkar.
Half 8, het spectakel kon beginnen, de heaters werden aangezet, er werden nog wat foto's gemaakt, de vistie was binnen en het singaal ging de lucht in. Nu was het wachten. Maar niet voor lang, binnen het uur waren Robin en Johan binnen!! Was het signaal dan zo makkelijk? De nummers 2 en 3 volgden snel. Een bijzondere verrassing was toen Richard en Dennie (de Brabo's) binnen kwamen, zij hadden zich aangemeld als Mistery Guest. Heel erg leuk dat jullie zijn geweest!
Toen de 9de jager binnenkwam was het half 10, het was dus niet voor iedereen zo makkelijk.
Om 20 voor 11 waren alle rijders binnen, de prijsuitrijking kon beginnen. De bekers (gesponsord door R.B. Multiservice) werden uitgereikt aan Edwin, Gerjan en Tinet (3e prijs), Bobo, Gerrit en Co (2e prijs) en de winnnaars, Robin en Johan.
Voor velen was dit het einde van De Noordse Vos 2008, maar niet voor ons. Wij moesten alles nog opruimen *zucht*. We vonden het verstandiger om de antenne niet naar beneden te halen (ivm gebrek aan licht) dus daar zouden we de volgende dag voor terug komen. Al met al was het voor ons een hele lange dag, maar ook heel erg de moeite waard. Wij hebben het erg naar ons zin gehad en we hopen dat het jullie net zo is vergaan.
Een ieder bedankt voor een geweldig vossenjaar!
De Noordse Vos.